ਦੋਹਾ
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੁ ਚਰਣ ਸਰੋਜ ਰਜ, ਨਿਜ ਮਨ ਮੁਕੁਰ ਸੁਧਾਰ |
ਬਰਨੌ ਰਘੁਵਰ ਬਿਮਲ ਜਸੁ , ਜੋ ਦਾਯਕ ਫਲ ਚਾਰਿ |
ਬੁਦ੍ਧਿਹੀਨ ਤਨੁ ਜਾਨਿ ਕੇ , ਸੁਮਿਰੌ ਪਵਨ ਕੁਮਾਰ |
ਬਲ ਬੁਦ੍ਧਿ ਵਿਦ੍ਯਾ ਦੇਹੁ ਮੋਹਿ ਹਰਹੁ ਕਲੇਸ਼ ਵਿਕਾਰ ||
ਚੌਪਾਈ
ਜਯ ਹਨੁਮਾਨ ਗਿਆਨ ਗੁਨ ਸਾਗਰ, ਜਯ ਕਪੀਸ ਤਿੰਹੁ ਲੋਕ ਉਜਾਗਰ || ੧ ||
ਰਾਮਦੂਤ ਅਤੁਲਿਤ ਬਲ ਧਾਮਾ ਅੰਜਨਿ ਪੁਤ੍ਰ ਪਵਨ ਸੁਤ ਨਾਮਾ || ੨ ||
ਮਹਾਬੀਰ ਬਿਕ੍ਰਮ ਬਜਰੰਗੀ ਕੁਮਤਿ ਨਿਵਾਰ ਸੁਮਤਿ ਕੇ ਸੰਗੀ || ੩ ||
ਕੰਚਨ ਬਰਨ ਬਿਰਾਜ ਸੁਬੇਸਾ, ਕਾਨ੍ਹਨ ਕੁਣ੍ਡਲ ਕੁੰਚਿਤ ਕੇਸਾ || ੪ ||
ਹਾਥ ਬ੍ਰਜ ਔ ਧ੍ਵਜਾ ਵਿਰਾਜੇ ਕਾਨ੍ਧੇ ਮੂੰਜ ਜਨੇਊ ਸਾਜੇ || ੫ ||
ਸ਼ੰਕਰ ਸੁਵਨ ਕੇਸਰੀ ਨਨ੍ਦਨ ਤੇਜ ਪ੍ਰਤਾਪ ਮਹਾ ਜਗ ਬਨ੍ਦਨ || ੬ ||
ਵਿਦ੍ਯਾਵਾਨ ਗੁਨੀ ਅਤਿ ਚਾਤੁਰ ਰਾਮ ਕਾਜ ਕਰਿਬੇ ਕੋ ਆਤੁਰ || ੭ ||
ਪ੍ਰਭੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸੁਨਿਬੇ ਕੋ ਰਸਿਯਾ ਰਾਮਲਖਨ ਸੀਤਾ ਮਨ ਬਸਿਯਾ || ੮ ||
ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਰੂਪ ਧਰਿ ਸਿਯੰਹਿ ਦਿਖਾਵਾ ਬਿਕਟ ਰੂਪ ਧਰਿ ਲੰਕ ਜਰਾਵਾ || ੯ ||
ਭੀਮ ਰੂਪ ਧਰਿ ਅਸੁਰ ਸੰਹਾਰੇ ਰਾਮਚਨ੍ਦ੍ਰ ਕੇ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ || ੧੦ ||
ਲਾਯੇ ਸਜੀਵਨ ਲਖਨ ਜਿਯਾਯੇ ਸ਼੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਹਰਸ਼ਿ ਉਰ ਲਾਯੇ || ੧੧ ||
ਰਘੁਪਤਿ ਕੀਨ੍ਹਿ ਬਹੁਤ ਬੜਾਈ ਤੁਮ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯ ਭਰਤ ਸਮ ਭਾਈ || ੧੨ ||
ਸਹਸ ਬਦਨ ਤੁਮ੍ਹਰੋ ਜਸ ਗਾਵੇਂ ਅਸ ਕਹਿ ਸ਼੍ਰੀਪਤਿ ਕਣ੍ਠ ਲਗਾਵੇਂ || ੧੩ ||
ਸਨਕਾਦਿਕ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਦਿ ਮੁਨੀਸਾ ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ ਸਹਿਤ ਅਹੀਸਾ || ੧੪ ||
ਜਮ ਕੁਬੇਰ ਦਿਗਪਾਲ ਕਹਾੰ ਤੇ ਕਬਿ ਕੋਬਿਦ ਕਹਿ ਸਕੇ ਕਹਾੰ ਤੇ || ੧੫ ||
ਤੁਮ ਉਪਕਾਰ ਸੁਗ੍ਰੀਵਹਿੰ ਕੀਨ੍ਹਾ ਰਾਮ ਮਿਲਾਯ ਰਾਜ ਪਦ ਦੀਨ੍ਹਾ || ੧੬ ||
ਤੁਮ੍ਹਰੋ ਮਨ੍ਤ੍ਰ ਵਿਭੀਸ਼ਨ ਮਾਨਾ ਲੰਕੇਸ਼੍ਵਰ ਭਯੇ ਸਬ ਜਗ ਜਾਨਾ || ੧੭ ||
ਜੁਗ ਸਹਸ੍ਰ ਜੋਜਨ ਪਰ ਭਾਨੁ ਲੀਲ੍ਯੋ ਤਾਹਿ ਮਧੁਰ ਫਲ ਜਾਨੁ || ੧੮ ||
ਪ੍ਰਭੁ ਮੁਦ੍ਰਿਕਾ ਮੇਲਿ ਮੁਖ ਮਾੰਹਿ ਜਲਧਿ ਲਾੰਘ ਗਯੇ ਅਚਰਜ ਨਾਹਿੰ || ੧੯ ||
ਦੁਰ੍ਗਮ ਕਾਜ ਜਗਤ ਕੇ ਜੇਤੇ ਸੁਗਮ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਤੁਮ੍ਹਰੇ ਤੇਤੇ || ੨੦ ||
ਰਾਮ ਦੁਵਾਰੇ ਤੁਮ ਰਖਵਾਰੇ ਹੋਤ ਨ ਆਗਿਆ ਬਿਨੁ ਪੈਸਾਰੇ || ੨੧ ||
ਸਬ ਸੁਖ ਲਹੇ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ ਸਰਨਾ ਤੁਮ ਰਕ੍ਸ਼ਕ ਕਾਹੇਂ ਕੋ ਡਰਨਾ || ੨੨ ||
ਆਪਨ ਤੇਜ ਸਮ੍ਹਾਰੋ ਆਪੇ ਤੀਨੋਂ ਲੋਕ ਹਾੰਕ ਤੇ ਕਾੰਪੇ || ੨੩ ||
ਭੂਤ ਪਿਸ਼ਾਚ ਨਿਕਟ ਨਹੀਂ ਆਵੇਂ ਮਹਾਬੀਰ ਜਬ ਨਾਮ ਸੁਨਾਵੇਂ || ੨੪ ||
ਨਾਸੇ ਰੋਗ ਹਰੇ ਸਬ ਪੀਰਾ ਜਪਤ ਨਿਰੰਤਰ ਹਨੁਮਤ ਬੀਰਾ || ੨੫ ||
ਸੰਕਟ ਤੇ ਹਨੁਮਾਨ ਛੁੜਾਵੇਂ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਧ੍ਯਾਨ ਜੋ ਲਾਵੇਂ || ੨੬ ||
ਸਬ ਪਰ ਰਾਮ ਤਪਸ੍ਵੀ ਰਾਜਾ ਤਿਨਕੇ ਕਾਜ ਸਕਲ ਤੁਮ ਸਾਜਾ || ੨੭ ||
ਔਰ ਮਨੋਰਥ ਜੋ ਕੋਈ ਲਾਵੇ ਸੋਈ ਅਮਿਤ ਜੀਵਨ ਫਲ ਪਾਵੇ || ੨੮ ||
ਚਾਰੋਂ ਜੁਗ ਪਰਤਾਪ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਹੈ ਪਰਸਿਦ੍ਧ ਜਗਤ ਉਜਿਯਾਰਾ || ੨੯ ||
ਸਾਧੁ ਸੰਤ ਕੇ ਤੁਮ ਰਖਵਾਰੇ। ਅਸੁਰ ਨਿਕੰਦਨ ਰਾਮ ਦੁਲਾਰੇ || ੩੦ ||
ਅਸ਼੍ਟ ਸਿਦ੍ਧਿ ਨੌ ਨਿਧਿ ਕੇ ਦਾਤਾ। ਅਸ ਬਰ ਦੀਨ੍ਹ ਜਾਨਕੀ ਮਾਤਾ || ੩੧ ||
ਰਾਮ ਰਸਾਯਨ ਤੁਮ੍ਹਰੇ ਪਾਸਾ ਸਦਾ ਰਹੋ ਰਘੁਪਤਿ ਕੇ ਦਾਸਾ || ੩੨ ||
ਤੁਮ੍ਹਰੇ ਭਜਨ ਰਾਮ ਕੋ ਪਾਵੇਂ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਦੁਖ ਬਿਸਰਾਵੇਂ || ੩੩ ||
ਅਨ੍ਤ ਕਾਲ ਰਘੁਬਰ ਪੁਰ ਜਾਈ ਜਹਾੰ ਜਨ੍ਮ ਹਰਿ ਭਕ੍ਤ ਕਹਾਈ || ੩੪ ||
ਔਰ ਦੇਵਤਾ ਚਿਤ੍ਤ ਨ ਧਰਈ ਹਨੁਮਤ ਸੇਈ ਸਰ੍ਵ ਸੁਖ ਕਰਈ || ੩੫ ||
ਸੰਕਟ ਕਟੇ ਮਿਟੇ ਸਬ ਪੀਰਾ ਜਪਤ ਨਿਰਨ੍ਤਰ ਹਨੁਮਤ ਬਲਬੀਰਾ || ੩੬ ||
ਜਯ ਜਯ ਜਯ ਹਨੁਮਾਨ ਗੋਸਾਈਂ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੋ ਗੁਰੁਦੇਵ ਕੀ ਨਾਈਂ || ੩੭ ||
ਜੋ ਸਤ ਬਾਰ ਪਾਠ ਕਰ ਕੋਈ ਛੂਟਈ ਬਨ੍ਦਿ ਮਹਾਸੁਖ ਹੋਈ || ੩੮ ||
ਜੋ ਯਹ ਪਾਠ ਪਢੇ ਹਨੁਮਾਨ ਚਾਲੀਸਾ ਹੋਯ ਸਿਦ੍ਧਿ ਸਾਖੀ ਗੌਰੀਸਾ || ੩੯ ||
ਤੁਲਸੀਦਾਸ ਸਦਾ ਹਰਿ ਚੇਰਾ ਕੀਜੈ ਨਾਥ ਹ੍ਰਦਯ ਮੰਹ ਡੇਰਾ || ੪੦ ||
ਦੋਹਾ
ਪਵਨ ਤਨਯ ਸੰਕਟ ਹਰਨ ਮੰਗਲ ਮੂਰਤਿ ਰੂਪ |
ਰਾਮ ਲਖਨ ਸੀਤਾ ਸਹਿਤ ਹ੍ਰਦਯ ਬਸਹੁ ਸੁਰ ਭੂਪ ||